• 07.12.2014
• 0 komentarzy

Prawdziwa rola coacha, czyli jak nie zostać doradcą? Coaching, nauka samodzielnego rozwiązywania problemów.

Spowodowane jest to naszą podświadomością, która przez cały czas prowadzi niezależnie od nas dialog ze światem zewnętrznym, ciągle go komentuje, odpowiada na to co się dzieje, podsuwa swoje rozwiązania. Podświadomość przejawia się  poprzez nasze myśli. Trudno jest zapanować nad nimi, nie dać się wmanewrować w dialog, nie uzewnętrznić tego co „siedzi” w głowie, prawda? 

Wróćmy teraz do roli coacha. Coach jest ekspertem, który towarzyszy danej osobie na drodze jej osobistego rozwoju. Nie jest on osobą nauczającą ani egzekwującą umiejętności, ale pełni trzy podstawowe role.

1. Stymulator działań. Coach jest osobą, która przez samo pojawienie się i rozpoczęcie rozmów, stymuluje klienta do myślenia nad swoją sytuacją, planowanym rozwojem, talentami, wreszcie nad swoimi deficytami. Pełni funkcję mechanizmu inicjującego działania, ale także przez cały okres trwania coachingu pełni rolę stymulatora do podejmowania dalszych działań, do wytrwałej pracy nad swoim rozwojem. 

2. Rola druga to zwierciadło. Poprzez zadawanie pytań, indywidualne podejście, coach wywołuje impuls u rozmówcy do zderzenia się z własną rzeczywistością. Coach stwarza lustro, które pomaga rozmówcy w stanięciu oko w oko z samym sobą i zmierzeniu się ze swoimi słabościami. 

3. Ostatnia podstawowa rola to biblioteka metod rozwojowych. Coach dysponuje wiedzą na temat dostępnych technik rozwojowych, procesów. Spersonalizowane podejście usprawnia cały proces i pozwala na wykorzystanie tych odpowiednich dla każdego indywidualnie. Druga osoba przez możliwość spojrzenia z zewnątrz może ułatwić uczestnikowi coachingu poznanie jego rzeczywistego stanu oraz zaproponować mu drogi rozwoju, których nie mógł on odkryć patrząc na rzeczywistość tylko z jednego punktu widzenia.

Aby podczas coachingu trzymać się umiejętnie ram wyznaczonych powyższymi rolami warto zwracać uwagę na swoje myśli i starać się je kontrolować. Należy świadomie koncentrować się na rozmówcy. Jeżeli podczas sesji coach zajmuje się swoimi skojarzeniami, wówczas taka sesja zmienia się w doradztwo. 

Dobry coach to osoba, która jest skoncentrowana na rozmówcy, a nie na swoich pomysłach lub skojarzeniach. Choćby nie wiadomo jak były genialne – jeśli zaczniesz je ordynarnie wciskać lub choćby delikatnie sugerować rozmówcy – właśnie skończyłeś prowadzić coaching, a zmieniłeś spotkanie w sesję doradczą. 

Głównym założeniem coachingu jest nauka samodzielnego myślenia, umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów. Po takiej pseudo sesji coachingowej, rozmówca wróci, ale tylko po to, aby coach wyręczył go w kolejnej sprawie.